LIST Z OKAZJI JUBILEUSZU POŚWIĘCENIA NASZEGO KOŚCIOŁA POD WEZWANIEM
MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ RÓŻAŃCA ŚWIĘTEGO
W ŁAZISKACH GÓRNYCH
Drodzy Parafianie!
Rok 2023 otworzył kolejny etap naszego życia. Na początku nowego roku tradycyjnie wyznaczaliśmy sobie cele, robiliśmy plany… Do zadań na ten rok wpisujemy dziękczynienie i wyrażenie wdzięczności Bogu za dar naszego łaziskiego kościoła, za te święte mury — miejsce wzrastania w wierze.
10 października 2023 roku przypada 130. rocznica poświęcenia naszej świątyni pod patronatem Matki Bożej Królowej Różańca Świętego. Chcemy jako parafia przygotować się do tego wydarzenia poprzez różnego rodzaju działania religijno-kulturalne. Pragniemy między innymi wyrazić wdzięczność za sakramenty święte, czyniąc je tematem rozważań w wybrane niedziele.
Prosimy wszystkich naszych parafian i sympatyków naszej parafii o gorącą modlitwę, aby ten czas okrągłych urodzin naszego domu Bożego wydał godny owoc nawrócenia (Mt 3,8). Zachęcamy nade wszystko do wielkiego uwielbienia Pana Boga za opiekę Jego Opatrzności nad nami.
Kolejny rok kontynuujemy prace służące przywróceniu kościołowi neogotyckiego piękna. Nie chcemy jednak poprzestać jedynie na upiększeniu naszej widzialnej świątyni. Święty Piotr w jednym ze swoich listów mianem świątyni określa wspólnotę: zbliżając się do Chrystusa, który jest żywym kamieniem, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym, wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia (por. 1 P 2,4-5). Konieczne jest zatem przede wszystkim zadbanie o serce człowieka — o serce każdego i każdej z nas, o jego odnowienie… Tak jak dom rodzinny to nie tylko mieszkanie, budynek, ale wszyscy członkowie rodziny, tak i kościół to nie tylko budynek, ale wspólnota ludzi, o którą także należy dbać i zabiegać o jej dobro.
Tak jak rodzina świętuje ważne dla siebie daty, tak i wspólnota parafialna powinna świętować ważne dla niej rocznice, by umacniać swoją więź, poczucie bycia częścią grupy, cieszyć się swoim pięknem i bogactwem duchowym. W tym roku chcemy wyrazić wdzięczność i pamięć dla wysiłków i starań pokoleń łaziszczan, którzy wybudowali dla swojej wspólnoty ten kościół i przez lata dbali o jego piękny wygląd i sprawne funkcjonowanie. Teraz nam przypadł obowiązek dbania o tę świątynię i wspólnym wysiłkiem odnawiamy jej wnętrze, aby mogło służyć nam i kolejnym pokoleniom mieszkańców naszego miasta. Przejęliśmy także obowiązek dbania o wspólnotę, pielęgnujemy ją na przykład poprzez wzrastanie w grupach parafialnych, poprzez podtrzymywanie ich tradycji, ciągłości ich trwania. Dlatego też w tym roku chcemy położyć nacisk na ożywienie praktyki modlitwy różańcowej w ramach Żywego Różańca, modlitwy szczególnie bliskiej Opiekunce naszej świątyni. Chcemy i potrzebujemy zatem także odnowienia naszych wnętrz, serc.
Wzrastanie w wierze to droga w Kościele i droga do niego. W filmie Pokuta pojawia się ciekawy dialog. Starsza kobieta pyta stojącą w oknie młodą kobietę: „Czy ta droga prowadzi do cerkwi Matki Boskiej?”. Ta nic nie odpowiada. Na ponownie zadane pytanie zniecierpliwiona udziela odpowiedzi: „To ulica Warłana. Ona nie prowadzi do cerkwi”. Pytająca wyraża zdziwienie: „Nie? To po co tu jest? Po co w ogóle droga, która nie wiedzie do świątyni…?”.
Przywołujemy tę scenę, aby pokazać, że celem świętowania jubileuszu poświęcenia naszego kościoła nie jest tzw. sukces duszpasterski ani mnożenie religijnych inicjatyw i spektakularnych osiągnięć, ale odnowienie serc ludzi dotąd zagubionych, którzy otworzą je dla Chrystusa i naszej Patronki… To rok kolejnej szansy wzrostu dla naszej społeczności. Dar odpustów zupełnych, udzielony naszej parafii, czyli szerokie otwarcie drzwi Miłosierdzia Bożego, może stać się pomocą w stawianiu kolejnych kroków ku chrześcijańskiej doskonałości. Obyśmy z tego daru jak najobficiej korzystali…
Kościół parafialny to miejsce, w którym gromadzi się lokalna wspólnota. Właśnie po to się go buduje! Po to, by parafialna rodzina miała dom Boży i dom modlitwy. Tworzymy wtedy parafię, która jest jak rodzina rodzin, wspólnota wspólnot, żywy Kościół. A tę żywą społeczność tworzy każda poszczególna rodzina, z całym bogactwem codzienności, zarówno z tym, co w niej jest piękne, mocne, Boże i twórcze, jak i z tym, co bolesne i trudne.
W drodze do październikowego świętowania jubileuszu zatrzymajmy się w refleksji nad poszczególnymi sakramentami, by sobie na nowo uświadomić ich znaczenie jako środków służących uświęceniu i nimi żyć… Niech będą stałymi drogowskazami w naszej codzienności, aby nasze rodziny stały się rzeczywiście domowym Kościołem, miejscem przekazywania dojrzałej wiary.
Tym duchowym i formacyjnym inicjatywom bieżącego roku będą towarzyszyły różne działania kulturalne i wydarzenia integrujące lokalną społeczność. Zapraszamy do wspólnej jubileuszowej drogi, aby swoim dobrym życiem, czerpaniem z bogactwa wspólnoty, umacniania się w niej pomóc także innym znaleźć drogę powrotu do Boga bogatego w miłosierdzie, drogę do Kościoła, czyli do wspólnoty, i drogę do kościoła, którego mury poświęcono 130 lat temu.
Zapraszamy do wspólnej modlitwy. Niech ona stanie się modlitwą roku jubileuszowego:
Panie Boże, dziękujemy Ci za nasz łaziski Kościół.
W nim Ciebie wyznajemy i uwielbiamy.
Daj żywą wiarę i miłość naszym rodzinom, parafii i całemu miastu.
Zjednocz wszystkich na modlitwie i przy eucharystycznym stole.
Powołuj i umacniaj głoszących Ewangelię.
Spójrz miłosiernie na chorych, bezrobotnych i zagubionych duchowo.
Maryjo, Królowo Różańca Świętego,
módl się za nami. Amen.
Wasi Duszpasterze